دکتر سید محمد جواد میرلوحی

چگونه خون از طریق قلب حرکت می کند؟

با ضربان قلب ، از طریق سیستم رگهای خونی به نام سیستم گردش خون ، خون را پمپ می کند. عروق ، لوله های عضلانی الاستیک هستند که خون را به هر قسمت از بدن منتقل می کنند.

خون ضروری است. علاوه بر حمل اکسیژن تازه از ریه ها و مواد مغذی به بافت های بدن ، مواد زاید بدن از جمله دی اکسید کربن را نیز از بافت ها دور می کند. این برای ادامه زندگی و ارتقاء سلامت همه قسمتهای بدن ضروری است.

سه نوع رگ اصلی وجود دارد:

    شریان ها: آنها با آئورت شروع می شوند ، شریان بزرگی که قلب را ترک می کند. شریان ها خون غنی از اکسیژن را از قلب به کلیه بافت های بدن منتقل می کنند. آنها چندین بار شاخه شاخه می شوند ، زیرا با انتقال خون بیشتر از قلب به اندام ها ، کوچکتر و کوچکتر می شوند.
    مویرگ ها: این رگ های خونی ریز و نازک هستند که شریان ها و رگ ها را به هم وصل می کنند. دیواره های نازک آنها اجازه می دهد تا اکسیژن ، مواد مغذی ، دی اکسید کربن و سایر مواد بین سلول های اندام های بدن ما منتقل و تبادل شود.
    وریدها: این رگ های خونی هستند که خون را به قلب باز می گردانند. این خون مقدار اکسیژن کمتری دارد و سرشار از مواد زائد است که باید از بدن دفع و یا خارج شوند. هرچه وریدها بزرگتر می شوند به قلب نزدیک می شوند. ورید اجوف فوقانی ، رگ بزرگی است که خون را از سر و بازوها به قلب می رساند و ورید اجوف تحتانی خون را از شکم و پاها به قلب می آورد.

این سیستم وسیع رگ های خونی - شریان ها ، ورید ها و مویرگ ها - بیش از 60،000 مایل طول دارد. این به اندازه کافی طولانی است که بیش از دو بار به سراسر دنیا بروید!

قلب شما کجاست و چگونه به نظر می رسد؟
قلب در زیر قفسه دنده ، کمی در سمت چپ استخوان سینه شما (جناغ) و بین ریه ها قرار دارد.
با نگاه به قسمت بیرونی قلب، می بینید که قلب از ماهیچه ساخته شده است. دیواره های عضلانی قوی منقبض می شوند (فشار می یابند) و خون را به قسمت های دیگر بدن می رسانند. در سطح قلب شریان های کرونر وجود دارد که خون غنی از اکسیژن را به خود عضله قلب تأمین می کند. رگهای خونی عمده ای که وارد قلب می شوند عبارتند از: ورید اجوف فوقانی، ورید اجوف تحتانی و ورید ریوی. شریان ریوی از قلب خارج شده و خون کم اکسیژن را به ریه ها منتقل می کند. آئورت از بدن خارج شده و خون غنی از اکسیژن را به همراه دارد.

از درون، قلب یک ارگان چهار اتاقی و توخالی است. توسط دیواره عضلانی به نام سپتوم به سمت چپ و راست تقسیم می شود. قسمت های راست و چپ قلب نیز به دو اتاق بالا به نام دهلیز تقسیم می شوند که خون از رگ ها دریافت می کنند و دو اتاق زیرین به نام بطن ها ، که خون را به داخل شریان ها می ریزند.

دهلیزها و بطنها با هم کار می کنند ، منقبض و آرامش می یابند تا خون از قلب خارج شود. هرچه خون هر محفظه قلب را ترک می کند ، از دریچه ای عبور می کند. چهار قلب دریچه در قلب وجود دارد:

    دریچه میترال(بین دهلیز و بطن چپ)
    دریچه تریکوسپید(بین دهلیز و بطن راست)
    دریچه آئورت(بین بطن چپ و شریان آئورت)
    دریچه ریوی(بین بطن راست و شریان ریوی)

دریچه های تریکوسپید و میترال بین دهلیز و بطن قرار دارد. دریچه های آئورت و ریوی بین بطن ها و رگ های خونی اصلی که قلب را ترک می کند قرار دارد.

دریچه های قلب مانند لوله های یک طرفه در لوله کشی خانه شما کار می کنند. آنها از جریان خون در جهت اشتباه جلوگیری می کنند.

چگونه خون از طریق قلب جریان می یابد؟

قسمت های راست و چپ قلب با هم کار می کنند. الگوی شرح داده شده در زیر بارها و بارها تکرار می شود و باعث می شود خون به طور مداوم به قلب ، ریه ها و بدن جریان یابد.

سمت راست قلب:

     خون از طریق دو ورید بزرگ، اجوف تحتانی و فوقانی وارد قلب می شود و خون کم اکسیژن را از بافت های بدن به داخل دهلیز راست قلب خالی می کند.
     همزمان با انقباض دهلیز، خون از دهلیز راست به داخل بطن راست شما از طریق دریچه tricuspid که باز است منتقل می شود.
     وقتی بطن پر شد، دریچه tricuspid بسته می شود. این مانع از جاری شدن خون به سمت عقب در دهلیز می شود و در همین حال بطن منقبض می شود.
     با انقباض بطن ، خون قلب را از طریق دریچه ریوی، به شریان ریوی و ریه ها ارسال می کند، جایی کهخون تصفیه شده و غنی از اکسیژن می شود و سپس از طریق رگ های ریوی به دهلیز چپ باز می گردد.

سمت چپ قلب:

     وریدهای ریوی خون غنی از اکسیژن را از ریه ها به دهلیز چپ قلب خالی می کنند.
     با انقباض دهلیز، خون از دهلیز سمت چپ داخل بطن چپ از طریق دریچه میترال باز، جریان می یابد.
     وقتی بطن پر است، دریچه میترال بسته می شود. این امر از جریان برگشت خون به داخل دهلیز در هنگام انقباض بطن جلوگیری می کند.
     با انقباض بطن، خون قلب را از طریق دریچه آئورت، به آئورت و کل بدن پمپ می کند.

دریافت
مدت زمان: 57 ثانیه
 

چگونه خون از طریق ریه های جریان می یابد؟

هنگامی که خون از طریق دریچه ریوی عبور می کند، وارد ریه های شما می شود. به این گردش خون ریوی گفته می شود. از دریچه ریوی، خون به عروق ریوی به عروق ریز مویرگی در ریه ها منتقل می شود.

در اینجا، اکسیژن از کیسه های هوای ریز در ریه ها، از طریق دیواره های مویرگ ها، به خون می رود. در عین حال، دی اکسید کربن، یک محصول ضایعات متابولیسم، از خون به داخل کیسه های هوا منتقل می شود. دی اکسید کربن هنگام بیرون آمدن بدن را ترک می کند. پس از پاک شدن خون و اکسیژن رسانی، از طریق وریدهای ریوی به دهلیز چپ می رود.

عروق کرونر قلب چیست؟
مانند همه اندام ها، قلب شما از بافتی ساخته شده است که نیاز به تأمین اکسیژن و مواد مغذی دارد. اگرچه محفظه های آن پر از خون است، اما قلب هیچ غذایی از این خون دریافت نمی کند. قلب خون خود را از طریق شبکه ای از عروق به نام عروق کرونر دریافت می کند.

چگونه قلب می تپد؟

دهلیزها و بطنها با هم کار می کنند، به طور متناوب انقباض و آرامش می یابند تا خون از طریق قلب شما پمپ شود. سیستم الکتریکی قلب منبع انرژی است که این امر را ممکن می کند.

ضربان قلب شما توسط ضربان های الکتریکی که از یک مسیر ویژه از طریق قلب حرکت می کنند، برانگیخته می شوند.

    تکانه در یک دسته کوچک از سلولهای تخصصی به نام گره SA (گره سینوسی) واقع در دهلیز راست شروع می شود. این گره به عنوان ضربان ساز طبیعی قلب شناخته شده است. فعالیت الکتریکی از طریق دیواره های دهلیز گسترش می یابد و باعث انقباض آنها می شود.
    یک خوشه سلول در مرکز قلب بین دهلیز و بطن ها، گره AV (گره دهلیزی-بطنی) مانند دروازه ای است که قبل از ورود به بطن ها، سیگنال الکتریکی را کند می کند. این تاخیر قبل از انجام انقباض بطن ها و پایان انقباض دهلیزی اتفاق می افتد.
    شبکه پورکنژ و باندل هیس مسیری از الیاف است که ضربه را به دیواره های عضلانی بطن ها می فرستد و باعث انقباض آنها می شود.

در حالت استراحت، یک قلب معمولی در حدود 60 تا 99 بار در دقیقه می تپد. ورزش، احساسات، تب و برخی از داروها می توانند باعث افزایش سرعت ضربان قلب شما تا بیش از 100 ضربه در دقیقه شوند.